نام : میلاد

نام خانوادگی : میداوودی

تاریخ تولد : 30/ دی / 1363

محل تولد : مسجد سلیمان

تحصیلات : دیپلم تجربی

وضعیت تاهل : متاهل

نام فرزند : آمتیس

محل سکونت : سعادت آباد

*فرار از مدرسه کاری است که اکثر فوتبالیست های کشورمان در زمان مدرسه انجام می دادند. میلاد میداوودی هم از این قاعده مستثنی نبود و در زمانی که باید به مدرسه می رفت بیشتر فرار می کرد و به زور دیپلم گرفت .

*وقتی میلاد میداوودی را با لباس شخصی ببینید متوجه علاقه اش به لباس های عجیب و غریب می شوید . میلاد علاقه خاصی به اینگونه لباس ها دارد و معمولا لباس هایی را انتخاب می کند که متفاوت و رنگارنگ است.

*عاشق رنگ میشکی است و تا به حال بیشتر ماشین هایی که خریده مشکی بوده .

*میلاد الان یک لندکروز مشکی دارد که با اون سر تمرین میره .

*عاشق بارسلونا است و آرزو داره روزی با مسی و رونالدو  هم بازی بشه.

*دوست های صمیمی اش ایمان مبعلی ، پژمان منتظری ، بیژن کوشکی و مهدی امیرآبادی است .

*کل خانواده اش استقلالی اند به جز پدرش که پرسپولیسی تیره !

*زیاد وقت نمیکنه مسافرت بره اما اگر فرصت پیدا کنه به زادگاهش یعنی مسجد سلیمان میره .

*برای میلاد 30 دی روز خاصی است چون هم روز تولد خودشه و هم دخترکوچولوش «آمتیس »

*در بچگی آرزو داشته روزی  فرهاد مجیدی را از نزدیک ببینه ، حتی موهاشو مثل او درست می کرد و تمام دیوار اتاقش عکس های فرهاد بود. علاقه او به فرهاد طوری بود که وقتی فوتبال بازی می کرد دوست داشت هم بازیاش بهش بگن فرهاد مجیدی و مثه او خوشحالی می کرد. حالا همان نوجوانی که آرزوش دیدن مجیدی بود حالا یکی از یاران اصلی مجیدی است البته رقیب او برای گلزنی .

*برخلاف خیلی از بازیکنان فوتبال ، میلاد عاشق مطالعه است . البته کتابهای تاریخی ! میلاد این روزها مشغول خواندن کتاب تاریخ پنج هزار ساله ایران است.

*میلاد از کار کردن در خانه اصلا خوشش نمیاد و کمتر به همسرش کمک می کنه. میلاد تنها کمکی که در منزل می کند اینه که آمتیس رو نگه داره . البته خودش عاشق این کاره !

*از میلاد پرسیدم دخترت رو به فوتبالیست جماعت می دی؟ جوابش این بود : نه !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

*از وقتی دخترش به دنیا اومده خیلی آرام و کم حاشیه شده .

*اونقدر دخترش رو دوست داره که دوست داره سریع تر از تمرین بیاد و کنار تنها دخترش باشه.

*میلاد اونقدر به آمتیس وابسته شده که ترجیح میده به جای بیرون رفتن با دوستان با دخترش بازی کنه.

*جالب اینه بدونید دخترش فقط شش ماهشه؛ ولی تو این شش ماه حسابی دل بابا رو برده !

*تنها با مهدی امیرآبادی و حسین کعبی رفت و آمد میکنه اونهم فقط به دلیل همسایه بودن !!!!!!!!!!!!!!!!!

*کلا آدم شوخ طبع و خوش خنده است و وقتی در تمرین ها با مهدی امیرآبادی باشه بازار شوخی و خنده به راه است.

*برخلاف اخلاقش عاشق فیلم های ترسناک است.

*الگوی ورزشی اش کریس رونالدو است .

*یکی از آرزوهاش قهرمانی با استقلال در آسیاست .

*بهش میگن دیوید بکام اما او از این لقب اصلا خوشش نمیاد و دوست داره به او « میلاد رونالدو » بگویند.

اینم عکس آمتیس کوچولو میلاد

● قدمت روستا
در روستای شیوند کاروانسرایی قدیمی از دوره صفوی برجای مانده که نشانگر قدمت طولانی روستاست. البته آثار قلعه‌ای مخروبه متعلق به هزاره‌های سوم و چهارم قبل از میلاد که حاکی از تاریخ دیرینه و دوره حیات طولانی دراین منطقه است نیز در این روستا به چشم می‌خورد.
● آثار تاریخی
کاروانسرای عباسی و امامزاده محمد، سیاه‌چال قدیمی که زمانی به عنوان زندان از آن استفاده می‌شده و ۲۵ متر عمق دارد همچنین وجود کتیبه‌های قدیمی و آثار نقش برجسته از جمله آثار تاریخی این منطقه است. آثار دهکده‌هایی قدیمی و دو آسیاب آبی که برای تبدیل گندم به آرد از آنها استفاده می‌کرده‌اند، از دیگر آثار تاریخی روستای زیبای شیوند هستند.
● معیشت و سکونت
براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵، روستای شیوند ۴۱۲ نفر جمعیت داشته که درحال حاضر جمعیت این روستا به ۱۵۳۸ نفر رسیده است. دراین مجموعه روستایی ۲۷۷ خانوار ساکن هستند که ۲۱۰ نفر در بخش کشاورزی و دامداری مشغول به کار هستند. در فصل میوه چینی گروهی از مردم روستا، از روستا خارج می‌شوند و چندماهی را در باغ‌های خود زنـــدگی می‌کنند. اقتصاد روستای شیوند برپایه فعالیت‌های زراعی، باغداری، دامداری و پرورش زنبورعسل است.
همچنین تعدادی از مردم نیز در بخش خدمات و صنایع‌دستی فعالیت دارند. دامداری به سبک سنتی از مشاغل دیرینه روستا به حساب می‌آید. عمده‌ترین تولیدات روستا شامل انار، گردو، بادام، گیلاس، برنج، گندم و فرآورده‌های لبنی است.
مجموعه روستایی شیوند دارای ۴۰۰ هکتار اراضی زراعی آبی و دیم و ۱۵۰ هکتار اراضی باغی و شش هزار راس گوسفند و بز و هزار راس گاو و گوساله است که تولیدات آنها در شهرهای اطراف و استان به فروش می‌رسد. روستای کوهپایه‌ای شیوند بافت مسکونی متمرکزی دارد. واحدهای مسکونی برای استفاده بیشتر از نور و حرارت در جهت شمالی- جنوبی و معمولاً در یک طبقه ساخته شده‌اند و برخی از خانه‌ها به‌صورت خانه‌باغ است. دراین روستا معمولاً دو برادر با خانواده‌هایشان در یک منزل سکونت می‌کنند. استقرار روستا در پای کوه و موقعیت اقلیمی خاص، وجود ارتفاعات اطراف روستا با پوشش گیاهی غنی چشم‌انداز جنگل‌های بلوط و چشمه سارهای متعدد از جمله عواملی محسوب می‌شود که هرساله گردشگران و کوهنوردان بسیاری را داخل و خارج از ایران به سوی این روستا می‌کشاند.
● راه دسترسی
در مجاورت روستا، دریاچه زیبای سدکارون۳ که مکانی مناسب برای ورزش‌های آبی و ماهیگیری است به دلیل نبود راه زمینی مناسب، تنها راه اصلی دسترسی به روستا محسوب می‌شود و اهالی و گردشگران به وسیله لنج، قایق مسافری و یک قایق تندرو به روستا رفت و آمد می‌کنند.
● آداب و رسوم
زبان اهالی روستای شیوند زبان فارسی با گویش لری بوده و یک همبستگی قومی و فامیلی بسیارقوی بین مردم این منطقه وجود دارد. برگزاری مراسم اعیاد ملی و مذهبی در میان مردم روستای شیوند اهمیتی والا دارد. مراسم عروسی سنتی با آیین‌ها و رسوم خاص همراه با ترانه‌های محلی برگزار می‌شود. موسیقی رایج در منطقه، بختیاری است که همراه با سازهای دهل و سرنا اجرا می‌شود. انواع آوازهای محلی و لالایی‌ها نیز دراین نوع موسیقی نواخته می‌شود. هجرانی و بارالها، دو مقام اصیل بختیاری است که توسط نوازندگان محلی خوانده می‌شود. مراسم عزاداری ماه محرم نیز در روزهای تاسوعا و عاشورا برگزار می‌شود. از جمله مراسم ویژه این روستا، سلام به گیاه است که در عید نوروز و به نشانه سرسبزی و سرزندگی توسط مردم روستا صورت می‌گیرد. در روستای شیوند انواع بازی‌ها و ورزش‌های محلی رواج دارد از جمله این ورزش‌ها و بــــازی‌ها می‌توان به بازی الاختو، کلاه و ران و گوبازی چولکی، چوب بازی، تل تل، نجاتی و کل کل برد اشاره کرد. پوشاک مردم روستا، لباس محلی لری بختیاری است. مردان روستا از کلاهی سیاه و نمدین، شلوار چیت سیاه گشاد و پاپوشی از نوع گیوه و چوخا استفاده می‌کنند. زنان روستا شلوار گشاد، دامن چاک دار، نوعی جلیقه و چادر بلند که در زیرگلو سنجاق می‌شود، برتن می‌کنند. دختران جوان روستا از پارچه‌هایی با رنگ شاد و زنان میانسال و مسن، معمولاً از رنگ سورمه‌ای و آبی تیره استفاده می‌کنند.
● صنایع دستی
جاجیم، نمد، شال‌گردن، خورجین، گلیم و فرش‌های دستباف رایج‌ترین صنایع دستی روستای شیوند هستند.
● سوغاتی‌ها
سوغاتی‌های روستا ترکیبی از صنایع دستی، محصولات باغی و فرآورده‌های لبنی است. عسل کوهی، پنیر، کره، روغن محـــلی، نان شکری و نان محلی، پـــازن انجیر، محک و بندانجیر، رب انار و ترشــی ناردون از عمده‌ترین سوغاتی‌های این روستا محسوب می‌شوند.
● غذاهای محلی
غذاهای محلی از جمله آبگوشت محلی و کباب بره از مشهورترین این غذاهاست.
● گردشگری
بنا بر شرایط حاکم بر روستا از آغاز بهار تا چهارمین ماه سال می‌توان از ظرفیت‌‌های گردشگری منطقه از جمله آبشار بلند شیوند، کوهنوردی و بازدید از آثارتاریخی منطقه استفاده کرد. آب این آبشار از ارتفاع ۸۰ متری سرازیر می‌شود و درطول روستا تا دریاچه جریان دارد به طوری که علاوه بر سیراب کردن باغها و شالیزارهای روستا می‌توان برای رفع تشنگی از آن نوشید. روستـــای شیوند به لحاظ واقع شدن در انتهای دریاچه سدکـــارون ۳ و برخورداری از اکوسیستم طبیعی و چــشم‌انداز بسیارزیبا همه ساله پذیرای گردشگران و علاقه‌مندان به محیط طبیعی بوده و هست.
دراین راستا ایجاد سازه‌های گردشگری در ساحل دریاچه سد کارون ۳ و ایجاد دهکده توریستی و ساخت کمپ‌های اقامتی و پارک جنگلی می‌تواند در توسعه گردشگری روستایی منطقه موثر بوده و به لحاظ اقتصادی برای مردم روستا مثمرثمر باشد. ازجمله اقدامات موثر صورت گرفته می‌توان به مطالعات و اجرای طرح های روستایی که اخیرا توسط بنیاد مسکن استان خوزستان در راستای بهبود وضع معابر و شبکه دسترسی و بهسازی خانه‌های روستایی و ایجاد محیط کالبدی مناسب با پتانسیل‌های گردشگری اشاره کرد. دراین طرح زمینی به وسعت ۲ هکتار در اراضی مشرف به دریاچه سد، برای ایجاد مجتمع جهانگردی و پذیرایی درنظر گرفته شده است.
به این منطقه از آنجا بهشتی پنهان می‌گویند که در منطقه گرمسیری قرار دارد اما در طول سال جزو مناطق خوش آب‌وهوا به خصوص برای خوزستانی‌هاست.

خوزستان با دارا بودن جاذبه های بسیار طبیعی، فرهنگی، تاریخی – باستانی و دفاع مقدس که درطول تاریخ نامهای گوناگونی به خود گرفته و مرکز پایه گذاری و اساس حکومت های پرقدرت جهان (ازجمله عیلامیان، هخامنشیان و ساسانیان) بوده که در آبادانی آن تلاش بسیار نمودند، سرزمین هموار در پای کوههای سربه فلک کشیده رشـــته کوه زاگرس است که در دل خود دشت های سرسبز و وسیع، جنگلهای انبوه، تالابهای زیبا و بـین المللی را در کنار سواحل مواج و گرمی که به زیبایی و تنوع آب و هوایی آن می افزایند جای داده است0 درمیان این همه پتانسیل طبیعی، فرهنگی ، تاریخی تجربه سفر به منطقه ای سرسبز و خرم آن هم در استانی که همه آن را به هوای گرم، خورشید سوزان و خفقان شرجی اش می شناسند تعجب انگیز و خالی از لطف نیست، تجربه سفر به منطقه ای روستایی به نام شیوند، بهشتی پنهان در پس آبهای مواج دریاچه سدکارون 3 که تاکنون بکر و دست نخورده باقی مانده است و اکنون به همت و تلاش سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری خوزستان طرح مطالعاتی آن درحال اجرا میباشد

 حدود و موقعیت روستای شیوند:مجموعه روستای شیوند که از سه روستای بزرگ شیوند، روستای نوشیوند و پشت آسیاب تشکیل شده با پیوندی عمیق با طبیعت اطراف و به تبعیت از شرایط فیزیوگرافی و توپوگرافی برروی یالی مسطح بوجود آمده و در تقسیمات سیاسی از توابع دهستان دنباله رود شمالی، بخش دهدز شهرستان ایذه بوده است این مجموعه در طول جغرافیایی 12 و 50 و عرض جغرافیایی 37 و 31 و در ارتفاع 1050 متری از سطح آبهای آزاد در 43 کیلومتری جنـــوب غرب ایذه و در دل منطقه حفاظت شده منگشت و شالو واقع شده که رودخانه کارون از شـــرق آن می گذرد0 آبشار بلند و مرتفع روستای شیوند نیز از دل کوه فاصله ای حدود 4 کیلومتر را طی می کند و به دریاچه می ریزد 0

آب و هوا:این روستا با آب و هوای معتدل، خشک حداقل دمای آن در فصول سرد و زمستان به 30- درجه و حداکثر دمای آن در فصول گرم و تابستان به 35 درجه می رسد0 سه روستای بزرگ شیوند میانکوهی و روستاهای نوشیوند و پشت آسیاب از نوع پایکوهی اند که به فاصله یک کیلومتر از یکدیگر و به شکل مثلث واقع اند به گونه ای که رودخانه شیوند از میان سه روستا عبور می کند

پوشش گیاهی و جانوری:مجموعه روستایی شیوند به لحاظ واقع شدن در پای کوه و در داخل منطقه حفاظت شده منگشت و شالو از تنوع جانوری و گیاهی خاصی برخوردار است به طوریکه جنگلهای بلوط واقع در ارتفاعات و اطراف روستا به همراه رودخانه ها و چشمه سارهای فراوان اکوسیستم خاصی را جهت حیات جانوری به وجود آورده است. از عمده ترین گونه های گیاهی میتوان به درختان بلوط با تاج گسترده و گیاهان بن سرخ، پونه، کتیرا که کاربرد صنعتی و دارویی دارند و پوشش بسیارغنی گیاهان مرتعی جهت چرای دام اشاره کرد0 از مهمترین گونه ها جانوری موجود در اطراف روستا میتوان به شغال، گرگ، روباه، خرگوش، قوچ، میش، بزکوهی، گراز، خرس و کبک اشاره کرد.

قدمت روستا:در روستای شیوند کاروانسرایی قدیمی از دوره صفوی برجای مانده است که نشانگر قدمت طولانی روستا است البته آثار قلعه ای مخروبه متعلق به هزاره های سوم و چهارم قبل از میلاد حاکی از تاریخ دیرینه و دوره حیات طولانی دراین منطقه است.

آثار تاریخی:کاروانسرای عباسی و امامزاده محمد ، سیاه چال قدیمی که زمانی به عنوان زندان از آن استفاده می شده و 25 متر عمق دارد همچنین وجود کتیبه های بردگاری و آثار نقش برجسته در سرطوف از جمله آثار تاریخی این منطقه اند0 آثار دهکده هایی قدیمی و دو آسیاب آبی که برای تبدیل گندم به آرد از آنها استفاده می کرده اند از دیگر آثار تاریخی روستای زیبای شیوند هستند0

معیشت و سکونت:براساس نتایج سرشماری سال 1375 ، روستای شیوند 412 نفر جمعیت داشته است درحال حاضر جمعیت این روستا به 1538 نفر رسیده است0 دراین مجموعه روستایی 277 خانوار ساکنند که 210 نفر در بخش کشاورزی و دامداری مشغول به کارند0 در فصل میوه چینی گروهی از مردم روستا، از روستا خارج میشوند و چندماهی را در باغهای خود زنـــدگی می کنند .ا قتصاد رو ستا برپایه فعالیتهای زراعی، باغداری، دامداری و پرورش زنبورعسل استوار است0 تعدادی از مردم نیز در بخش خدمات و صنایع دستی فعالیت دارند .مداری به سبک سنتی از مشاغل دیرینه روستا به حساب می آید0 عمده ترین تولیدات روستا شامل انار، گردو، بادام، گیلاس، برنج، گندم، و فراورده های لبنی میباشد0 مجموعه روستایی شیوند دارای 400 هکتار اراضی زراعی آبی و دیم و 150 هکتار اراضی باغی و 6000 راس گوسفند و بز و 1000 راس گاو گوساله است که تولیدات آنها در شهرهای اطراف و استان به فروش میرسد.0روستای کوهپایه ای شیوند بافت مسکونی متمرکز دارد0 واحدهای مسکونی برای استفاده بیشتر از نور و حرارت در جهت شمالی- جنوبی و معمولاً در یک طبقه ساخته شده اند و برخی از خانه ها بصورت خانه باغ میباشند0 دراین روستا معمولاً دو برادر با خانواده هایشان در یک منزل سکونت می کنند0 به دلیل استقرار روستا در پای کوه و موقعیت اقلیمی خاص، وجود ارتفاعات اطراف روستا با پوشش گیاهی غنی چشم انداز جنگلهای بلوط و چشمه سارهای متعدد از جمله کوه های موردعلاقه کوهنوردان محسوب میشود که هرساله گردشگران و کوهنوردان بسیاری را از داخل و خارج از ایران به سوی این روستا می کشاند.

راه دسترسی:در مجاورت روستا، دریاچه زیبای سدکارون 3 که مکانی مناسب جهت ورزشهای آبی و ماهیگیری است به دلیل نبود راه زمینی مناسب تنها راه اصلی دسترسی به روستا محسوب میشود و اهالی و گردشگران به وسیله لنج و کشتی مسافری و یک قایق تندرو به روستا تردد می کنند.برای رفتن به شیوند باید در جاده ایذه- دهدز اندکی پس از سد کارون 3 از یک راه انحرافی که در سمت راست جاده است به سمت دریاچه برویم و در ساحل دریاچه با شناور های مخصوص (بارج) به سوی دیگر رویم. این مسیر 3/14 کیلومتر طول دارد و بارج آن را در حدود 5/1 ساعت می پیماید. در ساحل چپ دریاچه پس از پیمودن یک راه روستائی 5/3 کیلومتری سربالا با اختلاف ارتفاع 330 متر و پس از گذشتن از روستاهای شهرک، ده کهنه و سرآسیاب به روستای مرغاب می رسیم. در فاصله این روستا تا آبشار یک راه مال رو 1500 متری با اختلاف ارتفاع 180 متر وجود دارد.

آداب و رسوم:اهالی روستای شیوند فرهنگ و تمدن قدیمی دارای زبان فارسی با گویش لری بوده و یک همبستگی قومی و فامیلی بسیارقوی بین مردم آن منطقه وجود دارد0 برگزاری مراسم اعیاد ملی و مذهبی در میان مردم روستای شیوند اهمیتی والا دارد0 مراسم عروسی سنتی با آیین ها و رسوم خاص همراه با رقص های محلی و ترانه های محلی برگزار میشود0 موسیقی رایج در منطقه بختیاری است که همراه با سازهای دهل و سرنا اجرا میشود0 انواع آوازهای محلی و لالایی ها نیز دراین نوع موسیقی نواخته میشود0 هجرانی و بارالها، دو مقام اصیل بختیاری است که توسط نوازندگان محلی خوانده میشود0 مراسم عزاداری ماه محرم نیز در روزهای تاسوعا و عاشورا برگزار میشود0 از جمله مراسم ویژه این روستا، سلام به گیاه مورد است که در عید نوروز و به نشانه سرسبزی و سرزندگی توسط مردم روستا صورت می گیرد0 در روستای شیوند انواع بازی ها و ورزش های محلی رواج دارد0 ازجمله این ورزش ها و بــــازی ها میتوان به بازی الاختو، کلاه و ران و گوبازی، چولکی، چوب بازی، تل تل، نجاتی و کل کل برد اشاره کرد0

پوشاک مردم روستا: لباس محلی لری بختیاری است0 مردان روستا از کلاهی سیاه و نمدین ، شلوار چیت سیاه و گشاد و پاپوشی از نوع گیوه و چوخا استفاده می کنند0 زنان روستا شلوار گشاد، دامن چاک دار، نوعی جلیقه و چادر بلند که در زیرگلو سنجاق میشود برتن می کنند0 دختران جوان روستا از پارچه های روشن با رنگهای شاد و زنان پا به سن، معمولاً از رنگ سورمه ای و آبی تیره استفاده می کنند0

صنایع دستی:جاجیم، نمد، شال گردن، خورچین، گلیم و فرشهای دستباف رایج ترین صنایع دستی روستای شیوند هستند.

سوغاتی ها:سوغاتی های روستا ترکیبی از صنایع دستی، محصولات باغی و فرآورده های لبنی است: عسل کوهی، پنیر، کره، روغن محـــلی، نان شکری و نان محلی، پـــازن انجیر، محک و بندانجیر، رب انار و ترشــی ناردون از عمده ترین سوغاتی های این روستا محسوب میشوند0

غذاهای محلی:طبخ انواع غذاهای محلی از جمله آبگوشت محلی و کباب بره از مشهورین این غذاهاست0وضعیت بازدید:بنا برشرایط حاکم بر روستا از آغاز بهار تا چهارمین ماه سال میتوان از پتانسیل های گردشگری منطقه از جمله آبشار مرتفع شیوند، کوهنوری و بازدید از آثارتاریخی منطقه استفاده نمود0 آب این آبشار از ارتفاع 80 متری سرازیر میشود و درطول روستا تا دریاچه جریان دارد به طوری که علاوه بر سیراب کردن باغها و شالیزارهای روستا میتوان برای رفع تشنگی از آن نوشید .روستـــای شیوند به لحاظ واقع شدن در انتهای دریاچه سدکـــارون 3 و برخورداری از اکوسیستم طبیعی و چــشم انداز بسیارزیبا همه ساله پذیرای گردشگران و علاقمندان به محیط طبیعی بوده و هست0 دراین راستا ایجاد سازه های گردشگری در ساحل دریاچه سد کارون 3 و ایجاد دهکده توریستی و ساخت کمپ های اقامتی و پارک جنگلی میتواند در توسعه گردشگری روستایی منطقه مؤثر بوده و به لحاظ اقتصادی برای مردم روستا مثمرثمر باشد0 ازجمله اقدامات مؤثر صورت گرفته میتوان به مطالعات و اجرای طرح هادی روستایی که اخیراً توسط بنیادمسکن استان خوزستان در راستای بهبود وضع معابر و شکبه دسترسی و بهسازی مساکن روستایی و ایجاد محیط کالبدی مناسب با پتانسیل های گردشگری اشاره کرد0 دراین طرح زمینی به وسعت 2 هکتار در اراضی مشرف به دریاچه سد جهت ایجاد مجتمع جهانگردی و پذیرایی درنظر گرفته شده است

زوج آينده در لباس بختياري

                                                                                                       دختر بختياري: عفت...

زن بختياري:بدون شرح          مرد بختياري: غيرت

مراسم هاي با شكوه

مسعود بختیاری

زادروز ۲۰ مهر ۱۳۱۹ خورشیدی

مسجدسلیمان

درگذشت ۱۲ آبان ۱۳۸۵ ، (۶۶ سالگی)

کرج

محل زندگی لالی, مسجد سلیمان, اهواز, کرج

پیشه معلم, شاعر, خواننده

سال‌های فعالیت ۱۳۸۵-۱۳۱۹

لقب بهمن علاالدین

والدین میرزا محمد کریم

حاجیه لیمو خانم

وبگاه

bahmanalaeddin.com

ادامه در صفحه بعد....

طایفه اورک: یکی از طوایف دینارونی و یکی از بزرگترین طوایف بختیاری چه از نظر تاریخی و ایلیاتی و همینطور از نظر جمعیت و وسعت اراضی ایل است. که محل سکونتش در خطهٔ رود بازفت، دینارون، میانکوه، دهدز، شلیل، سرخون، اردل وایذه وچلیچه و راستاب وشهرکردو... است. که نیمی از آنها در خوزستان و نیمی در چهار محال زندگی می‌کنند.

این طایفه در طول تاریخ شامل خان‌ها و کلانتران زیادی بوده و مردمان مهمان نوازی دارد. طایفه اورک شامل طوایف زیر است:

چهار بنیچه - جلالی - هلیساد- شیران - خواجه -لندی - سادات موسوی -غریبی - سادات حسینی - شهپیری - آل داوودی - گل بامکی - خدابخشی - زندی - قلعه سردی - موزرمی - کیشخالی - عرب - اولاد حاج علی - ممسنی - غلام - ورناصری - گوزلکی - اورک شالو -لجم اورک (تیره‌های لجم اورک بشرح زیر: اسیوند (محمودی بردزردی)آر احمدی خاندان محمدی لیری و محمدی اوندی- سخندری خاندان علی اکبر بیگ سخندری - کری -گپی - جیره - عالی پور-اسماعیلوندی'رشیدی') بندونی باب (تیره‌های بندونی باب:رفنی - بوگری - بنی سر تنگی - سوتکی - سراوکی - بنی مسن - شیاسی - هلوسعد - قائدان شیاسی - قنبری - شیران. ) از میان تیره‌های فوق تیره لجم اورک کلانتران و بزرگان بسیاری را به خانواده اورک و بختیاری تقدیم نموده‌است. می‌توان آمهدی قلی لجم اورک(محمدی)که از بزرگترین کلانتران بختیاری که به فتنه ایل بیگی مسموم گردید، آحیات قلی لجم اورک(محمدی)، آنجف قلی لجم اورک(محمدی)، آنصراله محمدی و آسلطانعلی محمدی اشاره نمودکه خدمات زیادی را به طایفه و منطقه متبوع خود ارایه داده‌اند. مهمترین اقدام آنان بستن پل شالو توسط آنجف قلی محمدی و همکاری و همراهی با ایلخانان در هدایت و ساماندهی ایل و طوایف بختیاری بود بطوریکه سردار فاتح بختیاری آنجف قلی محمدی را بدلیل لیاقت و شجاعت‌های فراوان فرزند خوانده خود، می‌دانست. همچنین آسلطانعلی محمدی یکی دیگر از کلانتران این تیره بود که در احسان، شجاعت و مردمداری، زبانزد خاص و عام بود. وی مهارت ویژه‌ای در تیراندازی و سوارکاری داشت و همواره مورد توجه عام و خاص بود.

• مردم طایفه اورک بیشتر در شهرهای ایذه، دهدز، مسجدسلیمان، اردل، اهواز، بوشهر،شهرکرد(چلیچه و راستاب) و اصفهان و شهرهایش مثل لنجان و شاهین شهر، مینادشت و... زندگی می‌کنند.

طایفه اورک در نزد مردم به اورک ۲۴ تیره مشهور است.

تیره‌هایی بنام اورک در طایفه بهداروند و جود دارد که قبلا خانواده‌هایی از طایفه اورک بوده‌اند اما بدلیلی کوچ کرده‌اند و در کنار طایفه بهداروند زندگی کرده‌اند و اکنون جزو یکی از تیره‌های بهداروند محسوب می‌شوند. همینطور هم چند خانوار از طایفه اورک به کنار طایفه ممصالح چهارلنگ رفتند و اکنون جزو آن طایفه محسوب می‌شوند. اما اصلیتشان جزو طایفه اورک ۲۴ تیره بوده. همچنین بعضی از خانواده‌ها و تیره‌های این طایفه از طوایف دیگر بختیاری بوده‌اند که بخاطر دلایل مختلف مانند نزاع ایلی و... به درون این طایفه آمده‌اند و جزو اورک محسوب می‌شوند اما هنوز هم بعد از چند سال بعضی از آنها به طایفه اصلی شان آمد و رفت نیز دارند و فامیل‌های خود در طایفه قبلی را می‌شناسند، که این کوچ کردن در میان بختیاری‌ها بسیار زیاد بوده(بخاطر منازعات فراوان ایلی) و امری است طبیعی.

مهدی خان اورک یا مهدی سمال (چون نام پدرش اسماعیل بوده که در بختیاری تلفظ می‌شود سمال) یکی از پهلوانان نامی قوم لر بوده .وی دارای بدنی قوی و مانند تمامی مردان لر شهامتی زیاد بود. از دلیری‌های وی حکایات زیادی نقل شده و البته خدمات زیادی به مردمان لر در طول عمرش کرد. اما دلاورانه‌ترین اتفاق زندگی اش برمی گردد به حدود 80 سال در اوایل قرن اخیر زمانی که گروه راهزن و چپاول گر قدرتمندی به بعضی مناطق لرنشین ازجمله بختیاری ها، کهگلویه و بویر احمد و ممسنی و... شبیخون می زدند. به این شیوه که غافلگیرانه به روستاها و اماکن دیگر حمله می کردند و آنها را وادار به تسلیم می کردند و سپس تمام دار و ندار و دسترنج مردم را سوار بر اسب می کردند و می بردند و اگر کسی هم مقاومت می کرد بخاطر تعداد زیاد راهزن‌ها و قدرت آنها ناچار کشته می شد. آنها یک روز به روستایی که مهدی اورک در آن زندگی می کرده به نام گل بامکی که حدودا در اطراف ایذه و اردل می‌باشد هجوم می برند. اما در بدو ورود با مقاومت برخی از مردان روستا از جمله برادران و پسر عموهای او روبرو می شوند بعد از دقایقی درگیری چند تن از مردان روستا از جمله تمامی برادران مهدی خان کشته می شوند و غائله می خوابد.مردم روستا تسلیم می شوند.و آنها دهکده را غارت می کنند.و سوار اسب می کنند و یک قافله بار می کنند و دهکده را ترک می کنند. در این حین کسی برای مهدی خبر برده بود و او با عجله به دهکده برگشته بود.زمانی که برمی گردد جسد بی جان برادرانش را می بیند. وی که آتش انتقام درونش شدیدا زبانه می کشد.با چاقویی که دارد قسمتی از گردن برادرانش را پاره می‌کند و خون برادرانش را می مکد و می خورد.(این یکی از رسم‌های قدیمی لرها می‌باشد که سابقهٔ بسیار کهنی دارد و در زمان ایلامیان و هخامنشیان هم بوده.که هر کس که جسد کسی جلویش در خاک افتاده باشد و بخواهد انتقامش را بگیرد از خون او مقداری به نشان این که نگذارد خون او پایمال شود می مکید.این رسم در میان شیرمردان لر رایج بوده و هست.) از جا بلند می‌شود و چون منطقه را خوب می شناخته میان بر می زند و بر سر راه آنها در دره‌ای کمین می کند.در سیاهی یک درخت تاک سنگر می گیرد و زمانی که غافله غارتگران وارد دره می‌شود آنها را به تیر می بندد او چنان تیرانداز ماهری بود که کمتر تیرش خطا می رفت.البته او در چنان جای خوبی استتار کرده بود که راهزنان هرچه به اطراف نگاه می کردند نمی فهمیدند او کجاست و او در کمال خونسردی در تاریک درخت تاگ به شکار راهزنان می پرداخت. فقط دو نفر از راهزنان توانستند از دره فرار کنند که البته مهدی خان آنها را با اسب دنبال کرد و بعد از مدتی فرار گریز آنها را گیر انداخت و آن دو را نیز کشت. و او نه تنها انتقام برادرانش را گرفت بلکه مال چند روستا را نیز به دست صاحبانش برگرداند. بعد از این واقعه از سوی اکثر طوایف بختیاری و خوانین بختیاری برای هدیه و جایزه فرستاده شد.چنانکه سردار جنگ بختیاری درتشکر نامه‌ای که برای او فرستاد او را شجاع‌ترین پهلوان بختیاری نامید.